Σουκ, Δρ Ισάϊλο (15.3.1930 - 2.10.1982)

"όταν βγήκε στο δρόμο το μεσημέρι ήταν άρρωστο, μία πανούκλα φωτός κατέτρωγε την λάμψη του ήλιου, τα εξανθήματα και τα αποστήματα του αέρα ξαπλώνονταν και εκρήγνυντο στον ουρανό, σε μία επιδημία που είχε καταλάβει τα σύννεφα, έτσι που εκείνα σάπιζαν και χαμήλωναν όλο και πιο αργά.

η βδομάδα είχε μηνιαία περίοδο και η Κυριακή τής βρωμούσε ήδη προκαταβολικά και απόβαλλε αέρια σαν ασθενής που αναρρώνει. και εκεί στο βάθος του ψειριασμένου ορίζοντα φαίνονταν γαλανές οι φαγωμένες μέρες του Σουκ, μικρές και υγιέστατες από μακριά, στερημένες από τα ημερολογιακά τους ονόματα, σε κοπάδι που απομακρύνεται εύθυμα, απελευθερωμένο απ'αυτόν και τις φροντίδες του, αφήνοντας σκόνη πίσω του..."

από το Λεξικό των Χαζάρων του Μίλοραντ Πάβιτς, μετάφραση Λεωνίδα Χατζηπροδρομίδη, από το Κόκκινο Βιβλίο (οι χριστιανικές πηγές για το χαζάρικο πρόβλημα)

αυτές είναι οι δευτέρες μου, αυτές ακριβώς, από πάντα, αυτό ακριβώς το συναίσθημα. νιώθω ευτυχισμένος που καταλάθος έπεσα πάνω στην απόλυτη αποτύπωση των όσων νιώθω. και συγκλονισμένος συγχρόνως.

"μία πανούκλα φωτός κατέτρωγε την λάμψη του ήλιου"