παράξενο μετά από τόσο πολύ καιρό που έχω κανονική, ντίσεντ σύνδεση. είμαι στο μιλάνο για μερικές μέρες, και εκτος του ότι ξυπνάνε αναμνήσεις μαρτίου απριλίου (στην καλή τους μορφή και μόνο εννοείται), προσπαθώ να καταλάβω πως ήταν η ζωή στην με ίντερνετ εποχή. το οποίο τι σημαίνει?
ότι κατέβασα 30 δίσκους μέσα σε δυο ώρες. όχι, δεν είμαι χαρούμενος για αυτό. στην βέροια μπήκα στην τέλεια διαδικασία και άκουγα πάλι τα σιντί μου και ήταν εξαιρετικό. αλλά τώρα? σε κάθε περίπτωση, τώρα που γράφω ακούω τον δίσκο του άβεϊ τέαρ και ακούγεται όμορφα πολύ. χμμμ.
κατα τ'άλλα, ξεκίνησα να διαβάζω τα γαλάζια άνθη του κενώ και ξαναενθουσιάζομαι και αρρωσταίνω με βιβλίο, αλλά και πάλι δυσκολεύομαι λίγο. επίσης, έμαθα προχθές μόλις τι σημαίνει παλίμψηστο και πραγματικά ήταν σοκαριστική διαπίστωση. πωπω, πόσα χρόνια πέρασαν που πίστευα ότι απλά ήταν κάτι που υποδηλώνει "απέραντη αξία"? πόσο βλάκας ήμουν? πόσο βλάκας είμαι?
χθες, ερωτεύτηκα αυτή την φωτογραφία (και πάλι και πάλι) και συγχρόνως συνεχίζω να προσπαθώ να κάνω κι εγώ αυτό ακριβώς. όσο πιό δύσκολο γίνεται δηλαδή.
το μιλάνο είναι η πιό όμορφη πόλη του κόσμου. γιατί όμως? γιατί έχει τον καιρό της βέροιας, μόνο που είναι λίγο μεγαλύτερο, και έχει άπειρα όμορφα πάρκα που βλέπεις ζευγάρια να φασώνονται, όλη τη διάρκεια της μέρας! κανένα λεπτό χαμένο δηλαδή.
τέλος θέλω να αφιερώσω στον γιώργο ιωσηφίδη το βιογραφικό του ρεϊμόν κενώ, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι πρέπει να το αντιγράψω πρώτα. αλλά αυτός ο άνθρωπος ήταν ο ορισμός της λέξης "ΚΝΟW IT ALL". πόσο απόκοσμο, σκληρό και ζηλευτό?
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου