19.2.10

γουάτ γιού αρ

-το beach house είναι τελικά πιό μέτριο και από τον θάνατο, το βαρέθηκα πιό γρήγορα κι από υπεραλατισμένα ποπκορν. πφφφφ, δεν ξέρω τι με πιάνει και ενθουσιάζομαι με τέτοια πράγματα

-άκουγα owen pallett για μερικές ώρες, μου φάνηκε ωραίος δίσκος. τελικά δεν είναι. το ξέχασα ότι υπάρχει.

-το κομμάτι του καριμπού παραμένει γαμηστερό.

-άκουγα το σινγκλάκι hot chip και είχα χεστεί από την χαρά μου. άκουσα τον δίσκο και μου φάνηκε συμπαθητικός. μετά ο ιλός είπε ότι είναι χάλια. δεν τον ξανάκουσα (τον δίσκο). με επηρεάσε. δεν είναι η πρώτη φορά.

-κατέβασα ένα τραγούδι από τον δίσκο της joanna newsom, χέστηκα από την χαρά μου που μιάζει με τζόνι μίτσελ, και σήμερα ακούω το ys ασταμάτητα. δεν το είχα ακούσει όταν βγήκε, προφανώς κάνω λάθος εκτιμήσεις συνεχώς. το ys είναι αδιανόητα τέλειος δίσκος, και το κομμάτι αυτό από τον καινούριο της είναι σαν να βγήκε από το court and spark. επίσης σήμερα άκουω hejira, court and spark, και hissing of summer lawns και θυμάμαι και πάλι ότι η τζόνι μίτσελ είναι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί στη ζωή μου. το μόνο κακό είναι ποτέ δεν μπόρεσα να τον παίξω μαζί της. με την joanna όμως?

-προσπάθησα για χιλιοστή φορά στη ζωή μου να ακούσω το exile on main street και δεν το αντέχω με τίποτα με τίποτα με τίποτα. ενώ το aftermath, το between the buttons, το satanic majesties... πόσο γαμάνε. η θεωρία μου ότι ο brian jones ήταν τα πάντα αρχίζει να επανέρχεται.

-χμμ, είδα μια διάλεξη του john oswald χθες, και κατα στιγμές μου φάνηκε απίστευτος τύπος, αλλά γενικά κάτι με ενόχλησε. και επίσης, δεν ήξερε καν ποιος είναι ο dilla!!! χαχα, αυτό κι αν είναι κριτήριο.

-προσπαθώ να ξαναρχίσω να αγαπάω κάποια πράγματα στην μουσική, αλλά μου είναι λίγο δύσκολο. προσπαθώ να βρω αυτοπεποίθηση, ποτέ δεν είχα, είναι πολύ δύσκολο να την γεννήσω τώρα στα καλά καθούμενα. νιώθω το κεφάλι μου να γίνεται πουρές ώρες ώρες, και έχω και τόση πολύ δουλειά να κάνω, και απλά κάθομαι και την κοιτάω και με κοιτάει. το μόνο σίγουρο είναι ότι ακόμα λατρεύω να κοιτάω το σαμπλερ μου. σαν να κοιτάω τον μικρό αδερφό που ποτέ δεν είχα.

-διαβάζω αυτό το 2666 και δεν μπορώ να το διαβάσω το βράδυ γιατί έχω φτάσει σε σημεία που παρασκοτεινιάζει, και δυσκολεύομαι. κάποια βράδια διάβαζα το hate του peter bagge και ήταν επισήμως η πρώτη φορά που διαβάζω κομικ στην ζωή μου.

-για πολλά πράγματα υπάρχει η πρώτη φορά τελικά. ποιός θα το περίμενε ότι θα έρθει η μέρα που θα τον παίζω με την joanna newsom?

(δεν το έχω κάνει ακόμα πάντως)

10 σχόλια:

  1. hate = βιβλος.
    οταν το διαβασεις ψαξε για αυτα τα βιβλιαρακια >> http://www.solaris.gr/catalog/advanced_search_result.php?keywords=krak+komiks&osCsid=e0460g15e3gqu51rpjiibaq152&x=0&y=0 , ειναι οτι πιο κοντα σε bagge θα βρεις απο έλληνα, κι οπως και να χει ειναι γαματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πανταζής, μου άνοιξε τα μάτια ο παπιώτης, έφαγα πολλά σκατά με το hate μαλακα, πωπω, τι πράμα ήταν αυτό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος19/2/10 15:38

    Re mel, akou ligo kai to let it bleed. Emena mou leei polla kai tha ithela mia alli gnomi.
    Mardakis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Α το τελειωσες; σουητ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. μεγαλος γερος ο παπιωτης btw.
    να τον ακους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. re kataramene, ton owen pallett kathisa kai ton akousa me to zori, to idio kai ti saxlamara ton beach house.

    [ta exeis dei t' autia tis joannas?].

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. μαρδάκουλα, beggars banquet και let it bleed δεν την παλεύω

    αλλά αφού το λές εσύ θα ξαναδοκιμάσω λετ ιτ μπλιντ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. -του owen pallet με το ζόρι το άκουσα μία φορά
    -καλα έκανε και σε επηρέασε ο ιλό, πολύ-πολύ βαρετό των hot chip
    -πολύ ωραίο του caribou, περιμένω τον δίσκο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. εγω πάντως συνεχίζω να ακούω το τελευταίο δικό ου (γαμηστερο) και των Κορε Ύδρο.Hot chip δεν το έχω ακούσει ,είχα άλλα όνειρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή