27.12.09

θινγκς του μέϊκ εντ ντου

-αγαπησα το ροκφόρ με την μαρμελάδα φράουλα και δεν ένιωσα άσχημα

-περπάτησα και κοιμήθηκα και δεν έκανα τίποτα αλλά ένιωσα λίγο άσχημα

-γεννήθηκα 18 Δεκεμβρίου, την ημέρα που γιορτάζουν οι φλώρες. και οι φλώροι. χάου κουλ ιζ δάτ?

-προσπάθησα να καταλάβω τι βρίσκει ο κόσμος στον δίσκο των xx. από την πολλή προσπάθεια τον ερωτεύτηκα. maybe i had said something that was wrong; can i make it better with the lights turned on? μές στην κάβλα

-
κατάλαβα ότι παθιάζομαι για κάποια πράγματα και μερικές φορές με υπερβολικό τρόπο. αλλά δεν έχω πάψει στιγμή να χαίρομαι για αυτό.

-επίσης κατάλαβα ότι έχω γίνει σνομπ βλάκας, αλλά υπάρχει ακόμα ένα κομμάτι του εαυτού μου που παρασύρεται. αλλά γενικά μπορώ να πω ότι μου αρέσει να είμαι λίγο σνομπ καθυστερημένος τύπος.

-σκέφτομαι το μέλλον μου και βλέπω λίγο ουρανό μπλε μερικές στιγμές. και θάλασσα από αυτές που δεν με πειράζει να βουτήξω μέσα. επίσης βλέπω μάυρα παντελόνια στενά σε ανθρώπους που τους πηγαίνουν και καταλαβαίνω ότι όσο περνάει ο καιρός, τόσο στενεύουν τα παντελόνια και τόσο ομορφαίνουν οι άνθρωποι γύρω μου. και το κορίτσι μου κυρίως. ειδικά όταν περνάω χρόνο μαζί της που μετριέται με μέρες πιά.

-συνειδητοποίησα ότι είμαι σούπερ συναισθηματικός με τους φίλους μου και νιώθω κάθε ανάσα τους να ακούγεται πάνω και να κάνει θόρυβο και να με επηρεάζει. και είμαι πιό περήφανος για αυτούς παρά από οτιδήποτε άλλο στον κόσμο.

-ακούω την καρδιά μου μερικά βράδια να χτυπάει πριν να πέσω για ύπνο και με τρομάζει. είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρω την άκρη που ορίζει το βραχυπρόθεσμο με το μακροπρόθεσμο χωρίς να ουρλιάξω από τον πόνο του μυαλού μου. ευτύχως τον παίζω και μετά κοιμάμαι σαν άνθρωπος.

-τις τελευταίες φορές που προσπάθησα να μιλήσω, φώναζα αλλά άκουγα ψιθύρους. είναι αλήθεια ότι είμαι αόρατος, και είναι αλήθεια ότι είμαι ανύπαρκτος.

-"σε έπαιρνα τηλέφωνο ρε χθες, 5 φορές"

-"το ξέρω"

-ο χρόνος που ξοδεύεις σε αδιάφορους ανθρώπους είναι ανάλογος με τον χρόνο που ξοδεύουν αυτοί με σένα. ίσως να είναι και ίσος. ίσως να είναι και ίσως.

-"κι αγάπησα τις λέξεις που με ταπείνωσαν γιατί με ανακαλούσαν σε μιαν άλλη παιδικότητα"

13 σχόλια:

  1. Ανώνυμος27/12/09 16:47

    Συγγνώμη κιόλας αλλά είχα την εντύπωση οτί είσαι ομοφυλόφυλος, όχι ότι έχει σημασία, απλά μου φάνηκε περίεργο αυτό το κορίτσι μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. poso klassiko na nomizoun oloi oti o larygkas einai gay enw den einai?

    poso gamatos eisai re larygka..

    egw tha stathw sta 2 ligotero shmantika shmeia tou post k tha pw oti afenos o diskos twn xx k dh to sygkekrimeno stixaki einai h arrwstia m ton teleytaio kairo (mazi me tous nirvana) k afetairou ap oti fainetai me pernas ν xronia k mia hmera hlikiaka. (sygxarhthria)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. νεκτάριε μου έχεις λείψει, παρόλο που δεν έχουμε περάσει ούτε ένα τέταρτο μαζί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ego leo na grapseis ena vivlio.."Ta imerologia tou Larrygus"..grafeis poly oraia.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. so seXXy oi XX.

    diskos gia na mpainei poly arga th nyxta.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μέλι, ο κόσμος ορέγεται κείμενα για καυλιά καμπανίζοντα κι όχι για κορίτσια ομορφαίνοντα, γι΄αυτό άσε τα νεοχίπικα.

    Σε κάθε περίπτωση, <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. χαχα.

    σε κάθε περίπτωση, ο συνδυασμός και των δύο μπορεί να οδηγήσει μόνο σε φαντασμαγορικά αποτελέσματα.

    όλοι αυτό δεν θέλουμε? ;-)

    επίσης καθλίν, πραγματικά, ο δισκος των xx είναι ότι πιο ερεθιστικό έχω ακούσει να βγαίνει από ανθρώπινο στομα. και γενικά δεν τα πάω καθόλου καλά με την σέξι μουσική. αλλά αυτό είναι από άλλο πλανήτη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. καβλωτικό τρακ: Interpol-narc(paul banks remix)

    τώρα που το σκέφτομαι είμαι ο τελευταίος άνθρωπος ικανός να μιλήσω για ερωτισμό.

    κύριε καρπαθάκη, έχω την αίσθηση ότι είστε ο ΠΛΕΟΝ ειδήμων σε αυτόν τον τομέα.

    άρα εδώ είναι η πρόκληση: πες μου 5 καβλωτικά τραγούδια ή 5 καβλωτικούς δίσκους ή και τα δύο.

    και τώρα κατάλαβα τι κτίρια είναι αυτά τα κτίρια όταν νυχτώνει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μια που επιστρέφουν τα 90s [δήλωση-Κάρπα] θα έλεγα
    Sugar Ray
    και μετά το Tumbedown
    ή καλύτερα το Sundown
    ή καλύτερα όλον τον Honey's Dead
    ή καλύτερα τον Psychοcandy

    πωπω, είναι στιγμές που θα' θελα να κάψω τα αυτιά μου με τους JAMC.

    Είδα μετά από χρόνια και το sometimes always και θυμήθηκα πόσο πολύ μου άρεσε εκεί η Hope Sandoval.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανώνυμος2/1/10 22:04

    πωπω μελιδη..
    τι παρατηρηση εκανες?
    "κτιρια τη νυχτα"..θεικο.

    μου αρεσε πολυ η κουβεντα που καναμε με το κοτριτσι σου οταν πηγαιναμε να παρουμε τον στρατο.
    ειχα ξεχασει οτι αυτο που ενιωθε η αγγελικη το ενιωθα κι εγω οταν σας γνωρισα.και ενιωσα κι εγω την ιδια περηφανια με σενα.
    νιωθω περηφανος χαρουμενος και μαλλον θα τα φτιαξω με τον ιωσηφιδη για να ειμαστε ολοι ερωτευμενοι.

    μπακαλιαρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος4/1/10 18:48

    simo, dexomai. se thelo oso tipota allo ston kosmo.

    ΑπάντησηΔιαγραφή