ολόκληρη διαδικασία πρέπει να κάνω για γράψει σε κούριερ. δεν είναι ευχάριστο. αλλά όχι και κάτι τεράστιο. μάλλον φταίει που βαριέμαι να το ψάξω πιο σωστά.
έλλειψη αυτοπεποίθησης. αυτόεπίθεση.
κάποτε έγραφα και δεν σκεφτόμουν, τώρα πια γράφω και ξαναγράφω και το σκέφτομαι ασταμάτητα. δεν ξέρω τι φταίει. λένε πως γράψιμο είναι μια λέξη γράφεις δεκαπέντε λέξεις σβήνεις, και διαφωνώ. δεν ξέρω όμως τι θέλω στ'αλήθεια. αλλά ξέρω τι με κάνει χαρούμενο.
με κάνει χαρούμενο να μην κάνω edit. αυτό με κάνει χαρούμενο. να μην χρειάζεται να ασχοληθώ με το editing. αλλά αυτό τι είναι άρα εξ'ορισμού?
αλλεργία θάλασσα γόνατο πλευρά πλάτη στομάχι κιλά. με αυτή την σειρά, αλλά από το πιο ασήμαντο προς το πιο σοβαρό. άρα το γόνατο πρέπει να πάει λίγο πιο πάνω.
και άντε, πες, τα έβαλα στην σωστή σειρά, ποια είναι η απεύθυνση? νομίζω άκουσα την λέξη από τον ΜΣ, δεν την είχα ακούσει ποτέ, και κυρίως, δεν την είχα σκεφτεί ποτέ ποτέ ποτέ. τι σημαίνει απεύθυνσης? και πως έρχεται σαν κάτι που σε απασχολεί και σε βοηθάει (ή σε δυσκολεύει?). ο εύθυμης ασχολείται με την απεύθυνση? είναι πολύ δύσκολο, είναι από τους λόγους που κατέληξα κάπως έτσι, χωρίς πρόσημο το έτσι, αλλά είναι σίγουρο πως, κάτι επηρεάζεται πχ από το γεγονός ότι παιδάκι (ακόμα και τώρα), δεν παρατηρώ ποτέ τους στίχους τόσο εύκολα όσο την μουσική όταν ακούω ένα καινούριο τραγούδι, εννοώ ένα τραγούδι που δεν το έχω ξανακούσει.
κοιτάω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και δεν φαντάζομαι ποτέ τον εαυτό μου νεκρό. αλλά φαντάζομαι τον εαυτό μου νεκρό, απλώς όχι όταν με κοιτάω. και τι κοιτάω άρα τότε? και πότε σκέφτομαι τα άλλα πράγματα?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου