σε κάθε, κάθε, ΚΑΘΕ περίπτωση

είναι σαν να εχουν ήδη περάσει χίλια χρόνια και να κάθομαι να τα κοιτάω από μία πλευρά του δωματίου, και το φως εκεί ακριβώς είναι όπως οι λάμπες που σταμάτησαν απότομα να δουλεύουν και είσαι στο σκοτάδι, αλλά ξέρεις ότι θα ξαναδουλέψουν από στιγμή σε στιγμή οπότε προσπαθείς να μην στεναχωρηθείς και τόσο, και απλώς να το δεις καθαρα. αστοχία υλικού. καθυστέρηση. η ζωή συνέβηΚΕ. όπως ακριβώς έπρεπε να συμβεί. κάθε φορά, κάθε μικρή προσπάθεια, κάθε μικρή δοκιμή για κάτι άλλο, έρχεται και συντρίβεται, μία αληθινή απόδειξη της παραδοξότητας του όλου. και για πάντα επανάληψη, αλλά μόνο των αρνητικών, όλα τα θετικά σημεία χάθηκαν, σαν το φάσμα να πιάνει μόνο το μείον άπειρο μέχρι το μηδέν, και το όριο να ορίζεται σε διαστάσεις που δεν αφορούν το συγκεκριμένο πλαίσιο.

ουφ.

ουφ.

και πάλι, κάθεσαι και δοκιμάζεις να τα βάλεις σε μία σειρά, γιατί πιστεύεις ότι αυτό ακριβώς είναι που θα τα κάνει να δουλέψουν προς μιά αληθινή κατεύθυνση ειλικρινέστατης αιτιατότητας, αλλά και πάλι, σε κάθε δεύτερη δοκιμή βλέπεις μόνο τοίχους που γιγαντώνονται, και μικρά παιδιά που δεν ξέρεις που να τα βάλεις και τι να τα κάνεις, και όλα τα χρώματα της αρνητικότητας έρχονται με μίσος κατα πάνω σου αλλά δεν ξέρεις που στ'αλήθεια να πας να κρυφτείς και στο τέλος κάθεσαι και τα κοιτάς, σαν μια πινακίδα που κάποτε έδειχνε μία συγκεκριμένη πληροφοριά, που ενώ την θυμάσαι, είσαι σίγουρος ότι ήταν κάτι διαφορετικό, κάτι φτιαγμένο από υλικά σχεδόν απτά, που ξεκίνησαν να θρυματίζονται μπροστά σου.

και κάθεσαι και τα κοιτάς.

και κάθεσαι και ζητάς από τους γύρω σου να τα κοιτάξουν μαζί σου, αλλά κανείς δεν κάθεται, και δεν μπορείς να τους κατηγορήσεις για αυτό.

ο αληθινός πόλεμος άρα: αιτιατότητα εναντίον τυχαιότητας, ντετερμινισμός εναντίον καταπίεσης.

σε κάθε περίπτωση, θάνατος.

ΘΑ ΝΑ ΤΟΣ