29.4.12

ξυπνητήρια

συνήθως για ξυπνητήρια έχω animal collective related πράγματα, αλλά καμιά φορά μπορεί και όχι. θυμάμαι το fireworks, το wastered από black dice (best song ever), το atiba song (τον τελευταίο καιρό), και σίγουρα κάτι θα ξεχνάω. επίσης για ένα μεγάλο διάστημα ξυπνητήρι μου ήταν το i am not in love των crystal castles, δεν ήταν άσχημο, παρόλο που δεν ξέρω, θα ήθελα πάντα να ξυπνάω με την φωνούλα του robert smith μάλλον. αχ, τι ωραία απαλή φωνή που είναι αυτή.
. 07:28

6 σχόλια:

  1. Ανώνυμος29/4/12 15:57

    από μπλακ ντάις τι ακούμε; χαώθηκα με δισκογραφία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. μελ29/4/12 16:02

    το "κλασικ" ειναι το creature comforts (DFA, 2004). τo αγαπημένο μου ειναι το load blown (Paw Tracks, 2007). και το Repo (Paw Tracks, 2009) σκοτώνει επίσης. καλό σημείο αναφοράς είναι τα προσωπικά του Eric Copeland (όχι τοσο τα πρώτα στην Paw Tracks, που ενώ γαμάνε και σκοτώνουν, μπορούν να σε τρομάξουν) όσο τα πιό poppy εφτάϊντσα του (και φουλ length) στην Post Present Medium (του ενός από τους δύο No Age). βλέπε σχετικά εδώ: http://www.postpresentmedium.com/vinyl/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. fantasmenios29/4/12 17:24

    αναπληρωματικό best song ever http://www.youtube.com/watch?v=1IoLr0YMQTY

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος30/4/12 12:38

    den to perimena oti tha sou arese o robert smith

    angela

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος3/5/12 12:08

    υποθέτω ότι επίτηδες δεν αναφέρθηκες στο beaches and canyons των black dice γιατί ήξερες ότι δεν θα αντέξω.
    ε ναι λοιπόν.

    γ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. m.hulot9/5/12 22:49

    http://www.mediafire.com/?vnm8ip9512lw54v

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)