δεν ξέρω, μάλλον πουθενά, αλλά και πάλι, πότε θα είσαι σίγουρος? έχει εδώ και 7 μέρες, οι μάλλον 20 μέρες, που το μόνο πράγμα που κάνω είναι ανανέωση, προσπαθώντας συγχρόνως να ελαχιστοποιήσω την σημειολογική ανάλυση που αναπόφευκτα έρχομαι στο σημείο καθημερινά να κυλήσω. αλλά κρατιέμαι. για πόσο ακόμα όμως δεν ξέρω.
δεν είναι με ενοχλεί, αλήθεια δεν με ενοχλεί. και τελικά, τίποτα δεν με ενοχλεί περισσότερο από τον εαυτό μου. διακρίνω μία ακόμα δυσκολία να διαβάσω αυτές τις μέρες, αλλά από την άλλη ξεκίνησα να βλέπω κομιούνιτι (εκτιμώντας την κρίση του πανταζή, με μερικά χρόνια καθυστέρηση), ξοδεύω χρόνο κάνοντας τίποτα (είχα ξεχάσει πως είναι). αλλά δεν ξέρω, δεν νιώθω άνετα.
είναι σαν μετά από 15 μήνες δουλειάς να έχει ανοιχτεί ένας κόσμος ολόκληρος μπροστά μου, αλλά και πάλι, συνεχίζω να αισθάνομαι πως είμαι μπροστά σε ένα εξωφρενικά μικρό παραθυράκι και τον βλέπω όλο από εκεί μέσα.
είμαι στο μιλάνο, περπατάω στα πάρκα, αλλά ακόμα και τώρα νιώθω ότι δεν είναι σωστό που είμαι έξω και πρέπει να γυρίσω σπίτι τρέχοντας για να δουλέψω. νιώθω πως δεν ευχαριστιέμαι τίποτα. γι'αυτό μάλλον ξεκίνησα απευθείας να ξαναγράφω, δεν ξέρω γιατί το κάνω, πίστευα ότι θα περνούσαν τουλάχιστον 3-4 μήνες.
ουφ.
όλα θα πάνε καλά από τη στιγμή που ξεκίνησες το Community.
ΑπάντησηΔιαγραφήη αλήθεια κρύβεται στον Abed
είχα αργήσει πάρα πολύ, είναι αλήθεια. μαλακία μου εν τέλει. πραγματικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήποσο σε ζηλευω που χεις να δεις μαζεμενες δυο σεζον, μπω μπω μπω
ΑπάντησηΔιαγραφή