τι έχω καταλάβει για τον εαυτό μου?

είναι δύσκολο που το βλέπω αλλά είναι και αλήθεια συγχρόνως.

-αρνούμαι να χάσω χρόνο σε οτιδήποτε νιώθω ότι δεν μου προσφέρει απόλυτη ευχαρίστηση. το οποίο σημαίνει, ότι δεν θα κούνηθω από το σπίτι όλη μέρα, ή μάλλον, δεν θα κουνηθώ να πάω πουθενά αν δεν νιώθω ότι θα περάσω τον χρόνο μου ακριβώς όπως το έχω στο μυαλό μου. δηλαδή κάτι σούπερ εγωϊστικό σαν να λέμε. αλλά μπορεί και όχι. πάντως σίγουρα δεν είναι αστείο, και σίγουρα προτιμώ να μένω σπίτι και να διαβάζω παρά ότιδήποτε άλλο.

-exhaustive. αυτό είναι που κάνω. μόνο που πρέπει να βρω μία λέξη η οποία να περιγράφει το εξής: σχολαστικότατος, λεπτομερέστατος, αλλά συγχρόνως και φυγόπονος, αλλά όχι με την έννοια της δουλειάς όσο με την έννοια του αναπόφευκτου. το οποίο δεν ξέρω τι ακριβώς είναι, αλλά μπορώ απλά να πω ότι έχω μπει σε αυτή την διαδικασία που δεν μπορώ να αφήσω τίποτα στην τύχη του αν δεν έχω σιγουρευτώ ότι έχω φροντίσει για όλα τα πίθανα σενάρια. τα κλαδιά του δέντρου των πιθανοτήτων δηλαδή. όλοι οι πιθανοί συνδυασμοί, σε όλες τις πιθανές στιγμές. μάταιο. μάταιο.

και μάλλον ηλίθιο. σίγουρα ίσως.