26.5.10

the warmth

σήμερα πριν να πάρω το ποδήλατο και να πάω στο πανεπιστήμιο για να δουλέψω και να τελειώσω το ένα μέρος από την δουλειά που δεν τελείωνει ποτέ και να πιώ χθεσινό νερό και να κοιτάω τα λεωφορεία να περνάνε και να μην ξέρω που πηγαίνουν αλλά να είμαι βέβαιος ότι πάνε κάπου καλύτερα από εδώ που είμαι ή, για να το θέσω πιό σωστά πάνε στο μιλάνο κατευθείαν, πριν να τα ξεκινήσω να τα κάνω όλα αυτά, ξαναμπήκα στο μουσείο που είναι δίπλα στο σπίτι μου για να δω αυτά τα 2-3 έργα του sol lewitt που είχα δει πριν από μια μιση βδομάδα περίπου και μου τινάξανε το κεφάλι στον αέρα.

μπήκα τρέχοντας, άκουγα το swim στο ριπίτ για ακόμα μία φορά, και ανέβαινα τους διαδρόμους με ανυπομονησία, αγωνία και λαχτάρα. έφτασα στον δέυτερο όροφο (ή μήπως είναι τρίτος?) και επιτάχυνα το βήμα μου λίγο ακόμα για να φτάσω στην αίθουσα.

και μετά καθόμουν και κοιτούσα, και προσπαθούσα να αφεθώ ελεύθερος να κλάψω από το δέος και το μεγαλείο αυτού του πράγματος, από την αναλυτικότητα, την καταγραφή, το βάρος στα μικρά, τα constraints, την παράνοια, την κατηγοριοποίηση και την αρρώστια των εκδοχών, αλλά κυρίως για την μεθοδικότητα, αυτήν ακριβώς την μεθοδικότητα που κάνει το ποταπό να φαντάζει στα μάτια μου σαν την απόλυτη δήλωση ομορφίας και έμπνευσης. και δεν μπόρεσα να κλάψω, παρόλο που το ήθελα τόσο πολύ. δεν ξέρω αν δεν μπόρεσα επειδή ένιωσα τόσο λίγος μπροστά του ή απλά το άγχος που κουβαλάω εδώ και τόσες βδομάδες και η στεναχώρια της μοναξιάς και της απώλειας δεν με αφήνουν να νιώσω τίποτα στην πραγματική του διάσταση.

μετά από 10 λεπτά ήμουν πάνω στο ποδήλατο και έτρεχα και ίδρωνα και μετά από λίγη ώρα έφτασα. κατέβηκα, περπάτησα και σκέφτηκα το this will be our year των zombies.

και ένιωσα λίγη γαλήνη, σαν όλη η στεναχώρια μου και η απόγνωση να βρήκαν ένα μικρό σημείο όπου μπόρεσαν και σχεδόν ακούμπησαν τον ήλιο, την ελπίδα και την προσμονή για την όμορφη ζωή που περιμένω να έχω.

δεν ξέρω πότε θα έρθει, αλλά θα είναι μόνο μαζί σου.

12 σχόλια:

  1. Ανώνυμος26/5/10 14:46

    9 τελείες.........μόνο. Α ρε Σαραμάγκου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αυτόν τον σαραμάγκου που μου είχε πάρει δώρο ο ζαχαρής ακόμα δεν το έχω διαβάσει... ειναι καλό?

    πόσες τελείες είχε ολο το βιβλίο? 5? 6?
    ποιο σαραμάγκου μου προτείνετε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος26/5/10 21:11

    εμενα εννοει ρε κινδυνε.

    σε ευχαριστω αγαπη.

    κουρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος26/5/10 21:20

    thELW NA TA FTIAKSOUME TELIKA
    KU

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. egw re mlk sto dwsa.poios zaxaris?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. prospathousa na sta afisw spiti sou alla den ginotan me tipota me ton strato ton epitheoriti.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. μου έχει πάρει και ο ζαχαρής δώρο. το 2005. όλοι σαραμάγκου μου παίρνετε.

    πωπωπ μαλακα μοσχα θυμηθηκα το σκηνικο με τον στρατο, θέλω να κατουρηθω από τα γέλια μαλακα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σαραμάγκου = ο λόγος που πήγα να μάθω πορτογαλικά (όχι ότι μπορώ να διαβάσω απο το πρωτότυπο..)

    τα αγαπημένα μου :

    "όλα τα ονόματα"
    "η σπηλιά"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Hello . Παναγιωτακη . Σε βαζω και εγω στα my favorite Blogs .
    Εισαι Ελλαδα???
    Electric Loosr ή Lakis ή Βαλαντης .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. "πετάγομαι σε ένα μουσείο να χύσω και έφτασα"
    μόνο εσύ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. στη δραπετσωνα πια δεν εχουμε ζωη.
    γι'αυτο μελιδη, ελπιζω να ειμαι εγω αυτος,
    για να με παρεις στη βαρκελωνη να ζω μαζι σου,
    ή τουλαχιστον να με υιοθετησεις με την κωσταντια στο μιλανο.
    και θα σε φωναζω μπαμπα αμα θελεις.
    μπορεις επισης να με παιζεις και στα γονατα σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή