όρεξη

έχω όρεξη να ακουμπάω και να γράφω, οπότε ας πω ότι

-το where the wild things are δεν μου άρεσε
-το kala της mia είναι τεράστια δισκάρα και αυτή είναι τόσο γκομενάρα που κάνει το μυαλό μου να πονάει
-ο μοσχάς ακούει μίκατσου και προσπαθεί να με πείσει να ακούσω κι εγώ, αλλά έβαλα τον δίσκο και τον έβγαλα μετά απο ενάμιση λεπτό
-προσπάθησα να ακούσω fuck buttons και σιχάθηκα τον εαυτό μου
-μου έχουν λείψει οι φίλοι μου και ιδιαίτερα ο πιό όμορφος από αυτούς
-βρήκα στο τζιμέϊλ αυτό το theme που αλλάζει ανάλογα με τον καιρό και μου φάνηκε πολύ όμορφο
-δεν τελείωσα ποτέ το professor of desire
-αυτές τις μέρες είδα μαζεμένο γούντι άλεν πάλι, και ταινίες που δεν είχα δει
-αποφάσισα να ξεκινήσω να βλέπω μπέργκμαν και απευθείας θυμήθηκα τον θεό τον καράμπελα που μέχρι τα είκοσι του είχε διαβάσει όλον τον ντοστογιέφσκι και είχε δεί όλον τον φελίνι και τον μπέργκμαν. και μέχρι τα 25 του διάβασε όλο τον πίντσον. και ας μην αναφερθώ στις ποσότητες της μουσικής που είχε ρουφήξει. ούτε στην ποιότητα. (και ας μην αναφερθώ ούτε στο ότι έγραψα δύο φορές όλον αντί για όλο, καταλαβαίνοντας για άλλη μία φορά ότι θα είμαι για πάντα μισός κύπριος)
-κατάλαβα ότι όταν προσπαθώ να γίνω σοβαρός γίνομαι απευθείας γελοίος, στην καλύτερη περίπτωση
-και τέλος, βρήκα το πιό τέλειο κρεμοσάπουνο που μυρίζει σαν όνειρο. σκέφτομαι να το λουστώ, χωρίς να ρίξω νερό πάνω μου και μετά να πέσω για ύπνο γυμνός. ίσως το κάνω άυριο.