30.10.09

είναι πολύ λίγες οι φορές

που πραγματικά σκέφτομαι ότι νιώθω όμορφα για τον εαυτό μου. σήμερα ήταν ένα υπέροχο βράδυ, πήγαμε στο πάρτυ του βάϊς και ήταν τέλεια, την πέσανε στον φίλιξ (άντρες κυρίως) και γύρισα σπίτι μόλις και έχω ένα γαμημένο χαμόγελο μέχρι το ταβάνι μέχρι το γαμημένο ταβάνι και σκέφτομαι ότι το αύριο μου ίσως να είναι πιο ενδιαφέρον από το χθες μου, ίσως και πρώτη φορά στην ζωή μου, είναι απίστευτο. φτάνει να μπορούσα να τηλεμεταφέρομαι στο μιλάνο συχνότερα, κατα τ'άλλα έιμαι τόσο χαρούμενος που δεν έχω λόγια να το περιγράψω.

κατούρησα και στον δρόμο σήμερα, τόσο χαρούμενος ήμουν, και ήπια και 5 ποτά, αν είναι δυνατόν, και νιώθω ότι τα πράγματα μπορούν να πάνε τόσο μα τόσο καλά πιά, νιώθω τόση χαρά, αν είναι δυνατόν.

μόλις γύρισα σπίτι, και νιώθω το κεφάλι μου να γυρίζει λιγάκι (πόσο καιρό έχω να πιώ κωστάντια? γάμησε τα) και σκέφτομαι τι να ακούσω και το μυαλό μου καταλήγει μόνο στους στρόουκς και σε τίποτα άλλο, τόσο καθυστερημένος.

με φαντάζομαι να κοιμάμαι και να βλέπω όμορφα όνειρα και να νιώθω καλά για τον εαυτό μου ενώ κοιμάμαι (αν δεν ξυπνήσω από τα ξερατά μου βέβαια, 5 ποτά είναι πολλά αν είσαι τόσο φλώρος) και σκέφτομαι ότι είμαι τόσο τυχερός μερικές φορες, δεν ξέρω τι άλλο να πω.

εντ όλ τουγκέδερ ίτ γουέντ γουέλ.

μακάρι να είχε έναν κριαρά έδω να πήγαινα να φάω κάτι τώρα πριν να κοιμηθώ. μόνο αυτό μου λείπει πραγματικά.

--
έλσγουερ
--
αυτό ήταν παράξενο

1 σχόλιο: