σάμπλς

ψύχωση. δίσκοι για σαμπλάρισμα. και μόνο για σαμπλάρισμα, και ας είναι σκατά.

αλλά δεν ξέρω.

προσπαθώ να διαβάσω όσα περισσότερα μπορώ για την χιπχοπ κουλτούρα γενικότερα, και όταν ανοίγω να διαβάσω βιβλία όπως αυτό πχ, παθαίνω αυτό που παθαίνεις μερικές φορές και θέλεις να ανοίξεις μία τρύπα στο κεφάλι σου για να μπορείς να χώνεις όλη την πληροφοριά μέσα κατευθείαν χωρίς μάσημα και χωρίς τίποτα. ίσως να είναι απλά χαζαμάρα μου, αλλά όταν διαβάζω δοκίμια για χιπ χοπ έθικς και κρέϊτ ντίγκιν κλπ κλπ, ραγίζουν τρία τέσσερα κόκκαλα στην σπονδυλική μου στήλη και ακούω την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά και γρήγορα

επίσης είδα σήμερα ένα βιβλίο σε ένα βιβλιοπωλείο (πλεονασμός) που είχε ΜΟΝΟ φωτογραφίες από νεουορκέζους πρωτοράπερς και πρώιμα κρουζ του 1978,79,80,81 και καθόμουν και τις κοίταγα με ανοιχτό το στόμα μπορεί και για κάνα δυο ώρες τουλάχιστον, μπορεί να έκατσα και μισή μέρα εκεί μέσα για να κοιτάω τα παπούτσια τους και το στάϊλ τους.

δεν συναρπάζομαι με τίποτα περισσότερο από την χιπ χοπ κουλτούρα. θα ήθελα να είμαι και γκραφιτάς και εμσί και ντιτζέϊ και μπρέϊκντάνσερ. όλα.

τώρα ετοιμάζομαι να ξαναδώ το wild style, και μετά θέλω να κοιμηθώ και να ξυπνήσω και να είμαι μαύρος το 1981.

τώρα που το σκέφτομαι, και μαύρος το 2009 θα ήθελα να ήμουν. είναι μακράν το πιο κούλ πράγμα που μπορεί να υπάρχει. με διαφορά.

ωωωωωωωω

μαύρος και σκεϊτας.

πωπω.

μαύρος και σκεϊτας και ντίγκερ όμως??

δεν πρέπει να υπάρχουν, θα ήταν τόσο κουλ που θα πέθαναν απευθείας με το που εφευρέθηκαν μάλλον. και δικαίως. γιατί όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι δεν θα είχαν λόγο ύπαρξης.