τώρα όλα βγάζουν νόημα

σήμερα κατάλαβα γιατί λατρεύω τον μουρακάμι. στα βιβλία του δεν συμβαίνει τίποτα. και να συμβαίνει, νιώθεις πως δεν συμβαίνει.

σήμερα είχε ήλιο και ταξίδευα στο κτελ για πάτρα και για μερικές στιγμές ίσως και να τον ένιωσα μέσα μου.

και ήμουν χαρούμενος.

υπάρχουν στιγμές που η απειρία των εκδοχών συμπυκνώνεται και γίνεται ορατή και στην ουσία ορίζεται ορθά.

εκείνη την στιγμή ήμουν χαρούμενος.

πάω να τελειώσω τον μουρακάμι και να κοιμηθώ. θέλω εκεί που ξαπλώνω να έρθει κάποιος με ένα τεράστιο σφυρί, και να μην τον δω καν ενώ έρχεται, και μετά να κοιμηθώ βαθιά και όταν ξυπνήσω να έχω ήδη γίνει άνθρωπος.

θέλω να μου συμβεί κι εμένα, αλλά για μία φορά να το νιώσω ότι συνέβη.