αλλαγές

πρώτη χρονιά χωρίς ακαδημαϊκά άγχη. αλλά με χοληστερίνη. και άγχος που πριν να εξαφανιστεί εγίνε ήδη καρκινάκος (μάλλον).
αλλά πήγα για πρώτη φορά στην ζωή μου σε κολυμβητήριο, και ξεκίνησα να πίνω καφέ (χωρίς καφεϊνη εννοείται) καθημερινά και με χαρά. επίσης αδυνατώ να ανοίξω βιβλίο (παρόλαυτά έχω και τα κοιτάω δίπλα στο κρεβάτι μου: οι λεξεις και τα πράγματα του φουκώ, w του περέκ, a supposedly fun thing του df wallace, το τέλος της μικρής μας πόλης του χατζή, και το leviathan του paul auster. όυτε καν πολ οστερ δεν μπορώ να διαβάσω)

είναι βαρετά όλα αυτά που γράφω, δεν έχουν καν λόγο ύπαρξης.