ωωωωω όλο αυτό το χαμένο ποτένσιαλ!!

τα προβλήματα με το tomboy είναι κάπως συγκεκριμένα. δεν είναι ότι δεν έχει κομματάρες. έχει αδιανόητα τραγούδια εκεί μέσα, αλλά το θέμα είναι ότι έχουμε να κάνουμε με ΔΙΣΚΟ ΤΟΥ 2010 γαμώ τον χριστό. δεν μπορείς να ακούσεις ούτε ένα τραγούδι και να μην σκεφτείς ότι είτε το έπαιζε στις περσινές περιοδείες, ή ακόμα χειρότερα έχει ήδη βγει σε σαρανταπεντάρι. οπότε το πρόβλημα στη ρίζα του είναι νοσταλγικό. πως μπορείς να χαρείς με έναν "καινούριο" δίσκο όταν απευθείας σε πιάνει νοσταλγία για την χρονιά που πέρασε?

ίσως και να μην το θέτω και πάρα πολύ συγκροτημένα, αλλά προσπαθώ να καταλάβω γιατί δεν μπορώ με ΤΙΠΟΤΑ να χαρώ τον δίσκο. υπάρχουν βέβαια και θέματα αρκετά τεχνικά (φουλ μπουκωμένη παραγωγή, αμήχανα πολλοί τόνοι ριβέρμπ, τεράστια διάρκεια του δίσκου, βαρετές ερμηνείες, με την έννοια του σωστού τέϊκ και όχι της έντασης. δες πχ το good girl και σύγκρινε. κάποτε το έβγαζε από τα συκώτια του, τώρα είναι απλά ο panda και ούτε τον απασχολεί)

αλλά και πάλι, δεν έχω ακούσει καλύτερο τραγούδι από το alsatian darn, παρόλο που το ξανακούω μετά το εφτάϊντσο you can count on me . σε κάθε περίπτωση όμως δεν μπορώ να νιώσω. και το πρόβλημα μου γίνεται συγκεκριμένο. σκέφτομαι τον γενάρη του 10, τον μάϊο στην βαρκελώνη που διέλυα τα bootlegs του panda ξανά και ξανά, και ανυπομονούσα να ακούσω τις κομματάρες. το bullseye (που εγινε afterburner) και γαμάει, το king tubby sample (που εγινε σεχραζάτ και δεν έχει την σαμπλάρα), την benfica που νιώθω σαν να της κόψανε τον κώλο χωρίς το πλήθος να ουρλιάζει. και νευριάζω γιατί ο νόα στην αρχή έλεγε "μικρές διάρκειες, κιθάρες, φωνές και μπιτ). και στο τέλος το πίτωσε στην μαλακία. αλλά ακούς το ακυκλοφόρητο preakness και νιώθεις τι θα γινόταν ο δίσκος αν γινόταν ΟΠΩΣ ΤΕΘΗΚΕ ΕΞΑΡΧΗΣ.

ακούω το alsatian darn και σκέφτομαι τον οκτώβριο στο μιλάνο, που έτρεχα σαν τρελός πάνω κάτω με τα φωνητικά, και τα σκέφτομαι όλα αυτά και ξανά και ξανά, και δεν ακούω δίσκο, ακούω ήδη τις αναμνήσεις μου.

αϊ γαμήσου δηλαδή. έχετε γαμήσει τους κύκλους των άλμπουμ με όλα αυτά. πως είναι δυνατόν δίσκος που ανακοινώνεται το γενάρη του 2010 να κυκλοφορεί ΑΠΡΙΛΙΟ του '11? προφανώς, προφανώς, δεν γίνεται να σκέφτονται τους φανς των ανιμαλ που τρέχουν να ακούν τα πάντα, δεν γίνεται και δεν πάει έτσι.

αλλά και πάλι, γιατί γαμώ το χριστό σας δεν το κυκλοφορήσατε όταν ήταν έτοιμο και έπρεπε να περιμένετε 8 μήνες να χτίσετε το μομέντουμ με απανωτό κλιμάκωμα. σαν να περιμένεις 8 μήνες για να τον παίξεις, και να τον παίζεις, και να μην τελειώνεις, γιατι κατάλαβες ότι κάποιος ερχόταν και στον έπαιζε λίγο λίγο ενώ κοιμόσουν. εσύ δεν ήσουν ακριβώς εκεί για να το θυμάσαι, αλλά η αίσθηση του ανολοκλήρωτου είναι εκεί.

ΜΠΡΑΒΟ ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΑΣ ΓΑΜΩ ΤΗΝ PAW TRACKS ΓΑΜΩ. ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΑΤΕ ΤΟΝ ΔΙΣΚΟ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΥΝΑ ΤΑ ΒΡΑΚΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ.

παρόλα αυτά, δεν ξεχνάω τα εξής: -όποιος δεν άκουσε ΤΙΠΟΤΑ εδώ και ενάμιση χρόνο από τα τραγούδια και τα singles ίσως και να χαρεί την ζωή του (μπορεί και όχι όμως γιατί θα νευριάσει με την παραγωγή) και κυρίως

-εύχομαι σε 6 μήνες που θα τον ακούσω τον δίσκο πάλι (γιατί απλά θα τον σβήσω. αφού αγοράσω τα 320ρια μου mp3 βέβαια, γιατί το rip που παίζει αυτές τις μέρες δεν είναι και ότι καλύτερο) να με χτυπήσει εκεί που πρέπει να με χτυπήσει.

-για την ώρα όμως, κρατάω τα εξής: SHACKLETON και JOANNA NEWSOM στο σπίτι του σπύρου γκόρσκι και το νέο FLEET FOXES στο δρόμο περπατώντας στο άπειρο. και δεν με νοιάζει αν είναι καλό ή όχι. τουλάχιστον είναι καινούριο.