με τα λόγια του σοπενχάουερ, πάλι

"στη σκεψη οτι μια μερα θα πεθανω, κανω αυτη την εξομολογηση: περιφρονω το γερμανικο εθνος εξαιτιας της απέραντης ηλιθιότητας του, και κοκκινίζω εξαιτίας του γεγονότος πως του ανήκω"