"ο j buridan (1300-1358) είχε θέσει το ζήτημα της αυτεξουσιότητας δίνοντας το παράδειγμα του όνου, που σε ίση απόσταση από έναν κουβά νερό και έναν κουβά βρόμη, δεν μπορεί να επιλέξει και πεθαίνει από την πείνα και την δίψα. ο άνθρωπος αντίθετα, χάρη στο αυτεξούσιο, είναι σε θέση να λύσει το δίλημμα, πηγαίνοντας διαδοχικά από τον έναν κουβά στον άλλον."
αντέγραψα από τις σημειώσεις της σεσίλ ιγγλέση μαργέλλου στα γαλάζια άνθη του κενώ και προσθέτω κάπου εδώ πως είμαι ένας όνος και τίποτα περισσότερο από αυτό, για πάντα. αλλά τουλάχιστον είμαι ευτυχισμένος, γιατί ξέρω που μπορώ να αναφέρομαι απο δω και πέρα.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΚΑΙ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΨΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ. ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
poly sth filosofia to exeis rixei teleftaia - mhpws de gamas oso prepei?
ΑπάντησηΔιαγραφήτον παίζω και με το παραπάνω όμως :)
ΑπάντησηΔιαγραφήgamise to post
ΑπάντησηΔιαγραφήokusu
ο όνος είναι συγκινητικό πλάσμα. και ως τώρα δεν ήξερα αυτή τη ρήση.
ΑπάντησηΔιαγραφήταυτίζομαι απολύτως. η αναποφασιστικότητα μου, με τσακίζει. ο εξωτερικός παρατηρητής όμως μπορεί να πει ότι με φτιάχνει κιόλασ.
lucia