στο γραφείο της μάνας μου, στην βέροια.
σήμερα, με το που μπήκα στο σπίτι, έτρεξα να ανοιξω το booklet του madvillainy για να σιγουρευτώ αν στο meat grinder λέει silent congas.
σκεφτόμουν να πω τον δίσκο μου έτσι, μου φαίνεται εξαιρετικά όμορφο και είναι και doom. επίσης, από την στιγμή που αγόρασα αυτόν τον δίσκο, όποτε άκουγα αυτό τον στίχο, σκεφτόμουν το 404 μου, το οποίο το αγόρασα λίγο αργότερα. έπεφτα για ύπνο ακούγοντας το μαντβιλένι και φανταζόμουν το σαμπλερ μου να φτύνει αρρωστημένα σαμπλς από μουρλές κόνγκες και λιμασμένα μπόγκος. κοιμόμουν και ονειρευόμουν μουρλές χιπχοπ παραγωγές και χαρούμενες μέρες σε χωράφια και βουνά και ποτάμια. φανταζόμουν ολους τους ήχους του σύμπαντος και όλο το πιθανό πλανητικό σύστημα να ξεβράζεται από τα rca του 404.
τελικά έχω αρκεστεί σε κιθαρίτσες των 2 δευτερολέπτων.
σε κάθε περίπτωση όμως, ο στίχος δεν έχει silent congas αλλα "Grind the cinnamon, Manhattan warmongers/You can find the Villain in satin congas"
satin congas, δηλαδή πόσο κουφός μπορεί να είμαι?
--
επίσης
--
αφού τελείωσα τον μαστερ και την μαργαρίτα δύο φράσεις κουδουνίζουν στο μυαλό μου
"είμαι μέρος αυτής της δύναμης που αιώνια θέλει το κακό και αιώνια πράττει το καλό" (από τον φάουστ)
αλλά κυρίως αυτό:
"δεν υπάρχει χειρότερο ανθρώπινο ελάττωμα από την δειλία"
