ΜΕΤΡΑ!(τι να μετρήσω? τον παραλογισμό? την άρνηση?)

έχω την αίσθηση, ή μάλλον είμαι βέβαιος, ότι δεν είναι θέμα υστεροφημίας. δεν ξέρω καν κάποιον που να ασχολείται σοβαρά με αυτό. δηλαδή να τον απασχολεί και να τον προβληματίζει. πιστεύω ότι είναι περισσότερο θέμα συνδυασμού των εξής:

-απόλυτο ratio μεταξύ δουλειάς και ευχαρίστησης

-φυγοπονία

και κυρίως

-η πεποίθηση ότι όλα μπορούν να πάνε ακόμα καλύτερα, και για την ακρίβεια οτι μπορούν ιδεατά να πάνε τέλεια. ή και ονειρεμένα.

σε κάθε περίπτωση, η αναποφασιστικότητα δεν νιώθω ότι είναι μειονέκτημα. ίσως, πολλές φορές εμπεριέχει μέσα της την απευθείας κριτική για την ενδυνάμει πράξη. και αυτό την κάνει να φαίνεται ισοδύναμη με την υπευθυνότητα.

και πάλι όμως, τα ινδάλματα μου έιναι όλα συγγραφείς. και μόνο συγγραφείς. όλοι οι υπόλοιποι είμαστε πολύ πιό κάτω, νιώθω. δεν ξέρω.

--

παρόλ'αυτά

--

μετράω ανάποδα, και εύχομαι να μην μετράω για πολύ ακόμα