ότι το καλύτερο τραγούδι που έχω ακούσει φέτος είναι το jamelia του caribou.
προχθες έβλεπα ένα διαλυμένο όνειρο στον ύπνο μου, που ξεκίνησε με μενα να είμαι μέσα στο wire και να κανω παρέα με τον dukie και τον randy και απορούσα με διάφορα πράγματα. επίσης, κατάλαβα ότι το wire είναι η καλύτερη σειρά που έχω δει στη ζωή μου, κάπου εκεί ψηλά με το arrested development. ακομα δεν έχω ξεπεράσει το σοκ.
στη συνέχεια του ονείρου, άκουγα το καινούριο single των coldplay, παραγωγής brian eno, και το τραγούδι ήταν ακριβώς η εισαγωγή από το jamelia. πρέπει να έπαιζε στο repeat για ωρες ατελείωτες μέσα στον ύπνο μου. και υποτίθεται ότι και στο swim είχε κανει την παραγωγή ο eno, και έτσι είχα βγει έξω από τα ρούχα μου για το παράξενο recontextualization που συνέβη μπροστά στα μάτια μου, στα όρια του self-plagiarism ίσως.
χαμός.
ξύπνησα και το άκουσα 150 φορές. είναι το πιό λυπητερό τραγούδι που έχω ακούσει στη ζωή μου. αν ήθελα να αυτοκτονήσω αυτό θα έβαζα να παίζει στο ριπίτ.
αλλά θα μετάνιωνα και θα ήθελα να ζήσω από την ομορφιά του και μόνο.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
γαμιέσαι ρε πουστη μου...ίσως είναι το τραγούδι που έχει φάει τα περισσότερα ριπίτ μέσα στο 2010...πόνος!
ΑπάντησηΔιαγραφήσπυράκο δεν ειναι ρε φιλε? ειναι απιστευτο μαλακα. κάποιος είπε οτι ξεκινάει σαν burial και τελειωνει σαν animal collective αλλά από το διάστημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι πολύ πόνος, μονο πόνος :(
ο καθένας θρηνεί τον dio με τον τρόπο του σήμερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι ρε το κερατό μου, είναι πολύ πόνος, σκατά όμως εκει που είπα πως ξεκόλλησα, πάλι στο ριπίτ και αυτή γαμημένη η φωνή........πω!
ΑπάντησηΔιαγραφήφωναρα φωναρα. είναι ο τύπος από τους born ruffians. πωπω ρε, είναι το απόλυτο τρακ, απόλυτο. να σου στοιχειώνει το μυαλό.
ΑπάντησηΔιαγραφήIf I can't be the man
ΑπάντησηΔιαγραφήTell me what I am
Tell me what I'm here for
If I can't be the one
Tell her what I've done
What good can I be for?
Did I not do enough
To save the two of us?
What more could I give her?
What more could I do
To see her point of view?
Why can't I believe her?
You got to make the change
I can't take you no more
These things you know
Do go, oh, ohh
Oh, Jamelia
You got to to go away
Oh, ohh
You got to make the change
I can't take you no more
These things you know
Do go, oh, ohh
Oh, Jamelia
You got to to go away
You can't come
Oh, ohh
Oh, oh, oh, oh, oh, oh
σκύλα Jamelia αι στο διάβολο! κοιμάμαι με αυτή τη μελωδία στα αυτιά ρε πούστη μου....σχεδόν κάθε βράδυ!
ΑπάντησηΔιαγραφήkoita na deis pou symfwnw apolyta re pousti mou... kai de to synithizw auto...xereis esy...
ΑπάντησηΔιαγραφήantidrastikos full!!!
alla edw ti na pw re gamwto??? ta exw ksanapei kai sto cbox tou hulot...ti GAMIMENO KOLLIMA EINAI AUTO TO KOMMATI!!!TI KOMATARA EINAI AUTI!!! kai auti i fwni...ax!!!
έτσι είναι μαν! οι τραγουδάρες είναι τραγουδάρες. και αυτό είναι ΤΡΑΓΟΥΔΑΡΑ, απλά και ωράια.
ΑπάντησηΔιαγραφήμελωδιάρα, παραγωγάρα, στιχάρες.
poses allages kanei sti melodia se tessera lepta...
ΑπάντησηΔιαγραφήalloi den tis exoun se ena olokliro disko
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυο διαφορετικές μελωδίες είναι, χουλ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά δεν είναι εκεί το θέμα.
ego akouo 4, mporei na ta akouo dipla
ΑπάντησηΔιαγραφήpou einai to thema?
ΑπάντησηΔιαγραφήτο πως αντιλαμβάνεται την μουσική ο καθένας, είναι αυτό που στην ουσία κάνει τον κάθε καριμπού να φαίνεται απίστευτος. (ο καριμπού είναι κιόλας).
ΑπάντησηΔιαγραφήούτε εγώ ξέρω πόσες μελωδικές γραμμές είναι, και ούτε με νοιάζει. αλλά είναι τέλειο που κάποιος μπορεί να ακούει πενήντα, και ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ να ακούει πενήντα.
δεν μπορείς να ξέρεις πως κάνει το grouping των οργάνων, και πως τα βάζει σε τάξη στο μυαλό του ο καθένας. εδώ πέρα ακούς μπαχ, και επειδή το βιολί αλλάζει συνέχεια registers, ακούς δυό όργανα (βιολιά) να παίζουν. και λες τι σκατα? ειμαι χαζος?
σε κάθε περίπτωση, αυτές τις μέρες ακούω ξανά όλα τα καριμπού, και απλά δεν έχω λόγια. ούτε μισή κουβέντα δεν έχω να πω. και μάλλον το milk of human kindness είναι το καλύτερο του.
αλλά το jamelia παίζει να είναι το καλύτερο τραγούδι που έχει γραψει.
www.speech.kth.se/music/publications/kma/papers/kma72-ocr.pdf
ΑπάντησηΔιαγραφήGluing tones: Grouping in music composition, performance and listening.
στην σελίδα 77 εξηγεί κάποια πράγματα. είναι το κεφάλαιο "Perceptual Grouping, Attention, and Expectancy in Listening to Music" του
W Jay Dowling
otan pino mpira t akouo ola dipla etsi ki allios lol
ΑπάντησηΔιαγραφήAma pieis kamia zivania?
ΑπάντησηΔιαγραφήta misa
ΑπάντησηΔιαγραφήτο θέμα είναι το πώς σκάει στο κεφάλι σου το κάθε κομμάτι, είτε είναι ένας ήχος είτε μια ορχήστρα, οπότε δεν έχει και νόημα να μετράμε μελωδίες, αυτό εννοούσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαφωνώ με κάθε βιβλίο, εγχειρίδιο, έρευνα κλπ που έχει να κάνει με την αντίληψη της μουσικής.
Το μόνο ασφαλές που μπορεί να ειπωθεί για τη μουσική είναι καθαρά σε τεχνικό επίπεδο (πχ τι ήχος, ποιο δείγμα, σε ποια κλίμακα κλπ), το οποίο βέβαια δεν έχει σχέση με το πώς αντιλαμβάνεται ο καθένας τη μουσική. Οπότε, πάλι στα ίδια καταλήγουμε.
:)
καλά τα λες, Μελ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί, το κομμάτι να έχει δύο μελωδίες (και μια μικρή παραλλαγή της δεύτερης), να είναι σε 4/4 κλπ, αλλά το γεγονός ότι εγώ ακούω πχ μία μόνο, ο τασ' ακούει 50 (και μάλιστα υπό προϋποθέσεις κλπ) και κάποιος άλλος δεν ακούει καμία, αυτό είναι το πιο γαμάτο.
Γι' αυτό πρέπει να αδιαφορούμε πλήρως για τα specifications του κάθε κομματιού.
"Διαφωνώ με κάθε βιβλίο, εγχειρίδιο, έρευνα κλπ που έχει να κάνει με την αντίληψη της μουσικής."
ΑπάντησηΔιαγραφήμε αυτό ακριβώς ασχολούμαι εδώ και μήνες.
δεν μηδενίζονται όλα τόσο εύκολα πάντως. :)
και μην ξεχνας ποτε τα associations που κάνει κάποιος με κάθε μουσική που ακούει, την formal μουσική εκπαίδευση που μπορεί να έχει (ακόμα και το να έχει πιάσει κιθάρα ή πιάνο όταν ήταν 5 χρονών, ή αν έχει εκπαιδευτεί μόνος του), τις συνθήκες που ακούει μουσική, και τελικά τα παιχνίδια που παίζει ο ίδιος ο εγκέφαλος του.
ΑπάντησηΔιαγραφήη αντίληψη (perception) είναι πάντα σημαντικό γιατί με τέτοιες διαδικασίες μεταφράζει κάποιος τα ασαφή ερεθίσματα σε πιό "χειροπιαστές" έννοιες, όπως "αυτό είναι ωραίο" "με νευριάζει" "πόνεσε το μυαλό μου με όλα τα όργανα" "θέλω να κλάψω" κλπ κλπ. είναι αυτό ακριβώς που σε κάνει να διαβάζεις μία κριτική και να λες "μα που τα άκουσε αυτός αυτά?" μα και βέβαι τα άκουσε, είναι εκεί όλα, και είναι διαφορετικά για τον καθένα.
βέβαια κάποιος θα πει ότι αναλύοντας τα όλα αυτά χάνεται η μαγεία.
όχι εγώ πάντως.
Δεν το έγραψα για να σε προσβάλω, αλίμονο (δε θυμόμουν κιόλας τι ακριβώς κάνεις).
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ με όσα λες, απλά θεωρώ ότι δεν μπορεί να υπάρξει συστηματοποιημένη εκπαίδευση πάνω σε θέματα αισθητικής και αντίληψης. Ίσως κάποια καθοδήγηση απλώς για να οξύνεις λίγο παραπάνω τις αισθήσεις σου και την επεξεργασία των ερεθισμάτων. Αλλά και πάλι υπό προϋποθέσεις.
Αυτά προέρχονται κι από την πεποίθησή μου ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να αποκωδικοποιήσει τίποτα από τον κόσμο, παρά μόνο να περιγράψει ελλιπώς ένα τμήμα του.
Παίρνω πίσω μόνο το περί "έρευνας", αλλά και πάλι ποιο θα είναι το συμπέρασμα; Ότι ο καθένας τα αντιλαμβάνεται όλα (όχι μόνο τη μουσική, αλλά και τα χρώματα, τις μυρωδιές και όλο τον κόσμο) διαφορετικά. Με βάση όσα έχει ζήσει, όσα δεν έχει ζήσει, επηρεασμένος από το πεζοδρόμιο που έβλεπε για 3 μέρες όταν ήταν 4 χρόνων κλπ. Είναι ακόμα πιο πολύπλοκο, βέβαια.
όπως και ναχει το Jamelia γαμάει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣιγουρα ειναι πολυπλοκο το θεμα το πως καποιος αντιλαμαβανεται την μουσικη και γιατι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμως υπαρχουν συγκεκριμενα μοτιβα στην μουσικη που δημιουργουν διαφορα συναισθηματα.Βεβαια υπαρχουν διαφορετικες αντιληψεις απο τοπο σε τοπο.Εμεις εντασσομαστε στον Δυτικο κοσμο.Σε αλλες παραδοσεις αλλιως αντιλαμβανονται τα πραματα.
Μπορει η μουσικη να θεωρειται πιο αφηρημενη και ακαθοριστη σε σχεση με τις οπτικες τεχνες,αλλα κι εδω υπαρχουν συγκεκριμενες τεχνικες για να επιτυχεις συγκεκριμενα συναισθηματα.
Εχεις ποτε αναρωτηθει τι σε κανει να ανατριχιαζεις οταν ακους μουσικη?πχ ενα οργανο σε υψηλη συχνοτητα(ενα βιολι) μονο του με ορχηστρα χαμηλα στο μπαγκραουντ?
Η γιατι τον τριτονα στον μεσαιωνα το λεγανε το διαστημα του διαβολου και το χαν απαγορεψει στους κανονες αρμονιας?
Η το πιο απλο οι ματζορε-χαρουμενες,μινορε-λυπημενες.
Ή η αναγκη λυσης στην κλασσικη αρμονια,η αποφυγη δηλαδη του συνεχομενου σασπενς με αιωρουμενη δεσποζουσα?
Η αντιληψη στην μουσικη ειναι πολλη σημαντικη.
Και δεν υπαρχει τιποτα πιο ωραιο απο το να μπορεις να αντιλαμβανεσαι γιατι συμβαινει το καθετι.
Οι τεχνικές που αναφέρεις, προφανώς υπάρχουν, αλλά μονάχα για να προκαλέσουν κάτι γενικό και σε επιφανειακό επίπεδο (πχ χαρά, δυσφορία ή προσωρινή πληρότητα ή μια συγκεκριμένη γκριμάτσα). Αν μπορούσε ο άνθρωπος να εφαρμόσει όσα -ας πούμε ότι- αναλύει, τότε θα ήθελα να φτιαχνόταν μια μουσική που, ακούγοντάς την κάποιος, να ήταν βέβαιο ότι θα έφερνε 3,5 βόλτες γύρω από τον εαυτό του, θα έλεγε μια λέξη τρισύλλαβη και μετά θα ήθελε να φάει κίτρινο τυρί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι σίγουρος ότι η μουσική μπορεί να το καταφέρει αυτό με ακρίβεια, απλά ο άνθρωπος ποτέ δε θα μπορέσει να αναλύσει τον εγκέφαλο σε τέτοιο βαθμό, για να προβεί σε τέτοιες εφαρμογές.
Το ότι κάποτε με ενοχλούσαν τα διάφωνα διαστήματα (και μόνο σε συγκεκριμένες κλίμακες), ενώ τώρα όχι (και υπό προϋποθέσεις), αλλά πλέον (ποιος ξέρει για πόσο) έχω μια ανεπαίσθητη παραξενιά στις 4ες παράλληλες παιγμένες από συγκεκριμένα όργανα μόνο, είναι ένα φαινόμενο που για να ερμηνευθεί πρέπει να ψάξουμε μέχρι και το τι οδοντογλυφίδες χρησιμοποιούσα πριν 7,5 χρόνια.
Συνυπολογίζοντας και το ότι κάθε αυτί εκ κατασκευής είναι διαφορετικό (βλπ ακοογράμματα) βλέπουμε ότι σε ουσιαστικό επίπεδο, ο καθένας μας αντιλαμβάνεται τον ήχο με μοναδικό τρόπο.
Γι΄αυτό λοιπόν, δε συμφωνώ καθόλου με αυτές τις γενικεύσεις τύπου "εντασσόμαστε στο Δυτικό Κόσμο", με την έννοια ότι δεν έχουν κάποια πρακτική αξία. Αν είχαν, τότε θα έπρεπε πολύ εύκολα να είχα βρει τουλάχιστον έναν με τον οποίο θα είχαμε έστω παραπλήσια αντίληψη στη μουσική (οι εκατοντάδες κόσμου που έχουμε γνωρίσει και συναναστραφεί στο Δυτικό κόσμο ανήκουν), πράγμα που δεν έχει συμβεί ποτέ κι ούτε κατά διάνοια. Άρα; Παραμένει ένα στατιστικό στοιχείο.
Ωραια τα πες κτιριε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνω μαζι σου τελικα.
Αποφασισα οτι ουτε εμενα μ αρεσουν πολλες φορες ολα αυτα που λενε οι και καλα επιστημονες,που διαβαζουν 5 βιβλια και νομιζουν πιασαν τον παπα απο τα αρχιδια.
Αν κατι μπορεις να το καταλαβεις μονος σου,δεν πα να κανουν 150 ερευνες και στατιστικες και δημοσκοπησεις και γκαλοπ.
Η αληθεια η δικια μας μονο υπαρχει,του καθενα ξεχωριστα.
Ειμαστε μοναδικοι.
Φιλικα
Σπαγγατος