τέτοια ώρα

κι όμως τέτοια ώρα.

πριν από κάνα τρίωρο έπεσε γάλα στο λάπτοπ. μάλλον γιατί έτρωγα κορνφλέϊκς με σοκολάτα, και έπρεπε να τιμωρηθώ. χέστηκα πάνω μου, και χέζομαι στην σκέψη ότι μπορεί να το ανοίξω άυριο και να μην ανοίγει.

αλλά, σκέφτομαι, ότι αν έπεφτε γάλα στο σάμπλερ? πωπω.

μετά όμως κατάλαβα γιατί μου αρέσει τόσο πολύ να παίζω μουσική. όταν γράφω ή όταν κάνω πρόβες, δεν έχω ποτέ όρεξη για φαγητό.

παρόλαυτα, στην πρώτη συνέντευξη του φορ τετ που είχα διαβάσει, πίσω στο 2003 έλεγε ότι του αρέσει να ξυπνάει, να τρώει πρωινό και να γράφει μουσική.

παράξενο παιδί.

ουφ, τέτοια ώρα. λέω να περιμένω να ξημερώσει και μετά να κλείσω τα μάτια μου για τον ύπνο.