πρέπει να ήταν από τις πιό όμορφες ταινίες του γούντι άλεν αυτή. και η τζίνα ρόουλαντς, πωπω. πόσο απίστευτη γυναίκα.
μου έχει μείνει μόνο το ιντίριορς πιά άρα.
απο όσες έχω δει μέχρι τώρα, θα έλεγα ότι οι αγαπημένες μου είναι:
stardust memories, broadway danny rose, another woman, hannah and her sisters, deconstructing harry, love and death.
αλλά και πάλι δεν μπορώ να είμαι σίγουρος.
θέλω να τις ξαναδώ όλες.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
χάσμπαντς ενντ γουάιβς
ΑπάντησηΔιαγραφήcrimes and misdemeanors ρε
ΑπάντησηΔιαγραφήoverdrive
ναι ρε κωστή ναι! "παντρεμένα ζευγάρια" νομίζω το λέγανε τότε που το είδα μικρός...Έπος!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι βέβαια με το που είδα τον τίτλο του πόστ σκέφτηκα τη Λενόπη μας. χρόνια με κυνηγάει να δω το "μια άλλη γυναίκα", ακόμη δεν αξιώθηκα ο μαλάκας...
επίσης, ρε παιδιά, το "ζέλιγκ" πολύ υποτιμημένο. τέτοια ταινιάρα και ούτε εσύ ο σούπερ πωρωμένος με τον άλεν δεν το έχεις αναφέρει ρε λάρυγγα!
αντε και μια και όλα άρχισαν με τη θεά Τζίνα Ρόουλαντς, να το πω κι αυτό: η σκηνή που περιμένει τα παιδιά της να γυρίσουν απ' το σχολείο στο "a woman under the influence" του Κασσαβέτη-μία απ' τις πιο ανατριχιαστικές στην ιστορία του σινεμά.
γιάννης
δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχω μιλήσει για ζέλιγκ! δεν εχω μιλήσει? ξύλο θέλω. δεν το έχω στα αγαπημένα μου γιατί είναι λίγο άλλη φαση. αλλα είναι επος. πωπω. τι θεος που ειναι. και η τζινα ρόουλαντς, τι γυναίκα
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνώ, καλύτερη του ατάλαντου είναι ο ζέλιγκ
ΑπάντησηΔιαγραφήχεχε
ΑπάντησηΔιαγραφή