ίβεν δόου

πόσο γάμησε το μίντλσεξ τελικά? πωπω. πόσο βιβλιάρα ήταν. σοκαριστικό.

τώρα αγόρασα το προφέσορ οφ ντιζάϊρ του φίλιπ ροθ, θέλοντας να αντιγράψω τον ιωσηφίδη, για μία φορά ακόμη.

επίσης, προσπαθώ να βρω σπίτι εδώ και 10 μέρες. έχω μεγάλο πρόβλημα, δυσκολεύομαι, και το χειρότερο είναι οτι καταλαβαίνω πόσο δύστροπος είμαι εν τέλει.

ήμουν πάντα έτσι?

το κακό είναι ότι πραγματικά έχω φοβερή δυσκολία. έχω περπατήσει δεκάδες χιλιόμετρα αυτές τις δέκα μέρες, έχω δει οτιδήποτε παράλογο.

το καλό είναι ότι το περπάτημα εδώ είναι αρκετά όμορφο. μου θυμίζει αρκετά τον βόλο. δεν ξέρω γιατί. μάλλον γιατί θέλω με το ζόρι να μου τον θυμίζει.

αγόρασα κίτρινα βανς, αλλά με χτυπάνε λιγάκι. και δεν μου αρέσει. στην αρχή ήθελα τα μαυρομπλέ αλλά προτίμησα τα άλλα. βέβαια τώρα που τα ξαναβλέπω παραείναι τέλεια.

δεν μπορώ να συνεννοηθώ με κανέναν άνθρωπο στον δρόμο. πάω να αγοράσω τσίχλες και πληρώνω πάντα με πεντάευρα γιατί ντρέπομαι.

είναι δύσκολο να φανταστώ τον εαυτό μου για πολύ καιρό ακόμα έτσι. περιφέρομαι από σπίτι σε σπίτι, και με πιάνω ώρες ώρες να σκέφτομαι απλά πράγματα που θα μου λύσουν τα προβλήματα, αλλά είναι πάντα ανεφάρμοστα.

το χειρότερο εδώ που είμαι είναι ότι όλοι καπνίζουν ΠΑΝΤΟΥ και απλά δεν τους νοιάζει. και ναι, σάββατο βράδυ μέσα στο μετρό. ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΒΑΓΟΝΙΑ.

πόσο δύστροπος είμαι τελικά?