ξεκίνησα να ξεκαθαρίζω τις ηχογραφήσεις που έχω από τον απρίλιο και έπειτα.
(στο ένα ποστ μιλάω για το πόσο βαρέθηκα να νοσταλγώ και να μελαγχολώ και μετά από 4 λεπτά μιλάω για τον απρίλιο του 08.
ντιφάϊν άϊρονι.)
σε κάθε περίπτωση, η άρσις, είναι μία ομάδα στο βόλο που ασχολείται με πολύ ωραία πράγματα, και έιναι υπερδραστήριοι και συνήθως ότι διοργανώνουν έχει αυτές τις τρεις τέλειες λεξούλες μέσα: μετανάστες, νέοι, ένταξη.
διοργάνωσαν μία συναυλιούλα στο αφορμένσιοντ μεταξουργείο της νέας ιωνίας στο βόλο και τους παρακάλεσα να παίξω κι εγώ.
ήμουν φουλ φαντάρος, σε άδεια για το πάσχα, και ήταν το πρώτο λάϊβ μου που έπαιξα σε φουλ ιμπροβάιζ μόουντ. διήρκησε 17 λεπτά, στέφθηκε με απόλυτη αποτυχία και μου έμειναν 2 τραγουδάκια.
δις εν δατ
εσπί φόροφορ, μοβ γιαμάχα, ντίτζιντιλέι και εσεμ πενήντα εφτά.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
άϊρονι ιζ δε ρεφιουτζ οφ δι ετζουκειτεντ
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτή τη στιγμή ξεκινάει στο νόβα το ντεθ προυφ και μια γκόμενα ανεβαίνει τις σκάλες τρέχοντας και πιάνει το μουνάκι της με το δεξί της χέρι, επειδή κατουριέται!
ΑπάντησηΔιαγραφήκάτι ανάμεσα α'αυτο που νοιώθει αυτή κι αυτό που νοιώθω εγώ όταν τη βλέπω ήταν το λάηβ σου και η βραδια!