αααχ

σαν του μπάτερς αχ.

κάθε φορά τρώω τον πιο πολύ χρόνο της ζωής μου για το συμμάζεμα. μπορεί να βαριέμαι το μπάνιο, αλλά βαριέμαι την τάξη πολύ περισσότερο. έχω πάντα ιδανικό στο μυαλό μου το εργαστήριο του μπέϊκον, αλλά όσο το σκέφτομαι, μάλλον είναι το απόλυτο μου άλλοθι για να είναι τα πάντα κώλος τριγύρω μου.

και έχω και άλλες δικαιολογίες, για αναλυτικούς και μη εγκεφάλους, και για το πως ο δικός μου (αν υπάρχει) είναι σίγουρα μη αναλυτικός.

ααααχ.

τελικά το έκανα, πονάει η μεσούλα μου λίγο τώρα, αλλά και πάλι δεν ξέρω. αν πω ότι νιώθω ωραία θα είναι φουλ αντιφατικό σε σχέση με τα παραπάνω.

δεν το λέω.