νισάν μιέρα

το μίκρα, είναι πράσινο, και είναι το αμάξι του στράτου.

ο στράτος είναι ο καλύτερος φίλος μου στη βέροια, εδώ και καιρό, αλλά όχι από πάντα. είναι ωραίος τύπος και λέει ωραιά αστεία, παίζει κιθάρα, τραγουδάει τέλεια, ακούμε μαζί άκη πάνου και σουγιούλ και αττίκ. μοιάζει με τον τζον τορτούρο.

σήμερα κλεψανε το αμάξι του, το μίκρα που κάνουμε χιλιάδες βόλτες με αυτό στη βέροια και το αγαπάω όσο αγαπάω το σπίτι του και τα άγρια σκυλιά του και τον αδερφό του και όλα. και το ψάχναμε όλη τη μέρα, όλη όλη τη μέρα, στα χωριά της ημαθίας, λαζοχώρι, ταγαροχώρι. παντού. ρωτάω όλο το κόσμο, προσπαθούμε να βγάλουμε άκρη, μέρα μεσημέρι έγινε, στο κέντρο της βέροιας, σε κεντρικότατο δρόμο. ότι να ναι. γαμώτο, πολύ στεναχώρια, πολλές βόλτες μέσα στο αμάξι, με αυτό απολυθήκαμε, ήταν τέλεια. γαμώ τον χριστό.

ο στράτος είναι πολύ κουλ τύπος, ο μανόλης ο αδερφός του είναι λίγο πιό γοητευτικός από τον τζορτζ κλούνεϊ και αυτό το αμαξάκι ήταν ονειρικό, με το πράσινο φωσφοριζέ του και το πεσμένο τσίπουρο στα χαλάκια. σκατά σκατά σκατά.

άυριο θα ξυπνήσω πρωί πρωί να πάμε να συνεχίσουμε το ψάξιμο.