να μαζέψω τις σκέψεις μου και να τις βάλω να κοιτάνε όλες μαζί σε μία κατεύθυνση και εξαφανίζονται σιγά σιγά.
είναι πολύ δύσκολο να βρίσκεις την σωστή κατεύθυνση σε στιγμές αποπροσανατολισμού.
το δωμάτιο μου είναι πολύ καθαρό και συμμαζεμένο.
ακούω και πάλι το περλ και σχεδόν ακούω τα πιάνα να χτυπάνε στους τοίχους και να γυρνάνε στα αυτιά μου.
και αυτό με αποπροσανατολίζει λίγο.
αλλά και κάπως με ηρεμεί.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου