δεν αν θα μπορέσω να το βάλω σε λόγια.
νιώθω σαν να γεννήθηκε ένα τέρας. που αλλάζει και πρόσωπα. ακούω το δε περλ εδώ και 5 ωρες αδιάκοπα και με επαναλήψεις αυτιστικές. μπορώ να πω ότι είναι οριακές οι στιγμές αυτές για τα κριτήρια μου αντίληψης της μουσικής.
νιώθω ότι έχει αλλάξει ο κόσμος γύρω μου.
σε αυτόν τον υπολογιστή με αυτά τα ηχεία και αυτά τα φώτα μέσα στο δωμάτιο και με αυτή την ζαλάδα και την πίεση και την φόρτιση και το άδειο το όλο το άδειο. ναι. αυτός είναι ο καλύτερος δίσκος που έχω ακούσει. νιώθω ότι έχω γίνει πολύ μικρά κομμάτια και έχω μπει εκεί μέσα.
και δεν ξέρω πως να γυρίσω πίσω και δυσκολεύομαι ακόμα και να εκφραστώ.
γράφω και βλέπω τα δάχτυλα μου να ακουμπάνε το πληκτρολόγιο αλλά νιώθω τις κλειδώσεις μου επάνω ψηλά στην ένωση του χεριού με τον ώμο να κάνουν κρακ κρακ.
αυτό το κρακ κρακ ακούγεται πιό δυνατά απο το δε περλ.
νιώθω σαν να είναι αυτός ο δίσκος. ναι. μάλλον ξέρω τι είναι.
σαν να είναι αυτό που έχει περισσέψει από όλους τους άλλους δίσκους.
μάλλον αυτό είναι.
σαν να απορροφά πράγματα και να τα εξαφανίζει.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Και είναι ακόμα η αρχή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι αλήθεια περίεργο πώς, σε ένα περιβάλλον εφημερότητας, κάτι τόσο αιθέριο και άπιαστο αντέχει σε τόσες και τόσες και τόσες επαναλήψεις.
:-)
Δ.
Λοιπόν, εγώ έχω μπερδευτεί! Σε διαβάζω τόσο καιρό και ακόμα δεν έχω καταλήξει ποιος είναι τελικά ο αγαπημένος σου δίσκος! lol Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήπραγματικα μου φτιαχνεις τη διαθεση τις τελευταιες εβδομαδες με τα διαφορα μουσικα φλασμπακ που εχεις..
ΑπάντησηΔιαγραφήμε εβαλες τωρα, πρωι πρωι να πινω καφε με το δε περλ, τι ωραια!
καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήτο πρόβλημα είναι ότι ξενυχτάω περισσότερο και περνάω περισσότερο χρόνο μόνος και με πιάνει λίγο κάτι και ακούω πιό προσεκτικά μουσική από παλιά.
και ειδικά κατά τις 3-4 κάθε βράδυ με πιάνει ένας παροξυσμός. δεν ξέρω. το περλ δεν είναι δίσκος που θα τον ακούσω στο δρόμο, τον ακούω μόνο όταν διαβάζω, αλλά κάτι κάνει και με βαράει κατευθείαν κάπου βαθιά. παράξενο.
θέλετε να μου πείτε όλοι σας τον αγαπημένο σας δίσκο?? εγώ δεν ξέρω ποιός είναι!! :) αυτόν το καιρό, έτσι όπως περνάω σαμπλαντέλικ χιπχοπ περίοδο, μάλλον θα έλεγα το it takes a nation of millions ή δεν ξέρω. μπορεί να έλεγα ότι αν με στέλνανε σε ένα νησί θα έπαιρνα μαζί μου τους 4 δίσκους του ίνο με τα φωνητικά (γουόρμ τζετς, τάϊγκερ μάουντεν, γκριν γουόρλντ, σάϊενς).
και τους 4 όμως. γενικά τον έβγαζα και τον έπαιζα άνετα για τον ίνο.
επίσης γκιφ, μιας και το έφερε η κουβέντα, οφείλω να σου πω ότι τον έχω παίξει δυο τρεις φορές με _εκείνη_ την φωτογράφια στο μπλογκ σου και ότι είσαι το είδωλο μου πιά.
ποσο γαματο που πριν δεκα χρονια ημουνα εκδρομη με τους γονεις μου καπου σε κατι ελατα κοντα στα γιαννενα και στο αμαξι ακουγαμε εναλλαξ yo! bum rush the show , it takes a nation... και για το χαλαρωμα temples of boom ? απο μωρο μου βαζαν και ακουγα τα παντα (θεοδωρακη, χατζιδακι, παπαθανασιου, floyd, jethro tull, amalia rodriguez, demetrio stratios κι οτι αλλο θες) και τους το ανταπεδωδα με PE χαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημενος δισκος αυτη τη στιγμη βεβαια ειναι το lift your skinny fists like antennas to heaven των GY!BE
αυτοι οι γκύμπε τι είναι? κάπου τους έχω ξαναδεί ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήχαδσπηδ
ΑπάντησηΔιαγραφήegw to exw lysei to provlima tou agaphmenou diskou .......jeff buckley - grace
ΑπάντησηΔιαγραφήPES MOU OTI KANEIS PLAKA. SE PARAKALW. GIZMO. SE PARAKALW.
ΑπάντησηΔιαγραφήμε αυτό το πόστ σου και με το προηγούμενο για τον ίδιο δίσκο, τα είπες καλύτερα απ' ό,τι έχω διαβάσει οπουδήποτε αλλού.
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι σαν να έχουν πάρει κάτι απ' το ασυνείδητο και το έχουν κάνει μουσική. το unthinkable και το unspeakable σε νότες κι ατμόσφαιρες. βουτιά σε έναν άλλο κόσμο. αυτό άραγε εννοούσε ο ρόμπερτ γουάιατ όταν έλεγε we should be diving for pearls..(?)
και θα στο ξαναγράψω όπως και την άλλη φορά-μην υποτιμάς την επιρροή που μπορεί να έχει στα όνειρα. επιβάλλεται και οριζοντιωμένη ακρόαση!!!
thanks, keep listening and writing
γιάννης "μαύρα ζάρια"ς
τώρα πραγματικά πως μπορείς να βρείς αγαπημένο δίσκο? το λες και ο ίδιος....δεν μπορείς να τον ακούσεις στο δρόμο αλλά όταν διαβάζεις....ενώ αβαλάνσις ακούς στο μετρό, στο δρόμο, όταν ψωνίζεις και σου φτιάχνει το κέφι....κάθε δίσκος και ανάμνηση μαν.....
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχα λολ, για ποια φωτο λες; :P
ΑπάντησηΔιαγραφήksereis esy ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήgiati na kanw plaka re.....
ΑπάντησηΔιαγραφή8-O
ΑπάντησηΔιαγραφήemena pantws na poume o agaphmenos m diskos einai to doolittle (k ap'o,ti fainetai, to na to grafw ws comment se blog h teleytaia m internetikh mania)
ΑπάντησηΔιαγραφή