ρούμορς

έχω ένα τεράστιο κοινό με τον αρ-τι-έμ. είμαστε και οι δύο σούπερ κουτσομπόληδες. μπορώ να τον ακούω για ώρες να μου λέει ποιος γκραφιτάς είχε μαλώσει με ποιόν γκραφιτά το 1999 στο τρίτο φεστιβάλ ούρμπαν κουλτούρας στο πικέρμι, κι ας μην καταλαβαίνω τίποτα. αλλά μπορώ να νιώσω το συναίσθημα. γιατί έτσι ακριβώς είμαι κι εγώ.

χτές το βράδυ μιλούσα για αρκετή ώρα με τον άρη, που ήταν στους inert goo, και είναι πιά στους καλβινάδες, και πάντα μου φαινότανε παράξενος τύπος. αλλά από τότε που τον γνώρισα τον οκτώβριο, μου φαίνεται (και είναι εννοείται) ένα αξιαγάπητο παιδί. είναι πολύ παράξενο, γιατί όλα αυτά τα χρόνια που ήμουν στο χωριό μου, σκάλιζα και προσπαθούσα να καταλάβω τι γινότανε στην αθήνα, και ονόματα όπως inert goo και relevant box ήταν από αυτά που τα έβλεπα συνέχεια. και προφανώς ζήλευα. απλά και ωραία.

με τον άρη χθες συμφώνησα να του στείλω να ακούσει λίγο ακόμα άριελ πινκ γιατί ξέρω ότι θα του αρέσει και του έλεγα πως η φάση είναι "άριελ πινκ και κάλβιν του 2004". χεχε. μου φάνηκε πως συμφώνησε. για το δεύτερο σκέλος σίγουρα.

είναι μεγάλη κουβέντα το τι είναι αλήθινο και τι όχι (και εδώ έχουμε κοινές αναφορές με τον άρτεμι ουάν. πόσο μπορεί να τον αγαπάω?), αλλά οι καλβινάδες μου βγάζουν κάτι το ρίαλ. δεν ξέρω γιατί. ίσως να έχω στο μυαλό μου τα μονοφωνικά τους πειράματα και όλα αυτά. αλλά ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις. πάντως είναι ωραίοι τύποι. ή τουλάχιστον έτσι μου φέρονται, χεχε. πάντως νιώθω πολύ φανμπόϊ ανάμεσα σε όλο αυτόν τον κόσμο.

είδα και τους βίκτορι κολάπς χθες, λάϊβ, για πρώτη μου φορά έβερ, και επίσης γνώρισα τον μπασίστα και τον ντράμερ τους. τον κιθαρίστα τους δεν μου τον γνωρίσανε, ίσως γιατί ήταν πολύ όμορφος. αλλά πραγματικά πολύ όμορφος. έπαιξε και σαξόφωνο. και είχε και μαύρους κύκλους στα μάτια. γουάτ μορ κεν γιου άσκ? για τον τραγουδιστή έχω δηλώσει ήδη φαν. ήταν ο τύπος που έπαιζε silver apples στο κίνκι. επίσης χθες μου έσκασε το ότι μοιάζει πάρα πολύ στον πολ μπανκς των ίντερπολ. και αυτό είναι μόνο καλό. το άντικς είναι ο μόνος κιθαριστικός δίσκος (με την παραδοσιακή έννοια) που έχω ακούσει κι έχω χαρεί τα τελευταία δέκα χρόνια.

οι βίκτορι προλάπς, πάιξανε υπεράρτια χθες, στιβαροί, και με μπόλικο μπραβάντο. σαν να έρχεται το τρένο και όλο να πλησιάζει κατα πάνω σου. κάποιοι μου είπανε ότι ο παλιός κιθαρίστας τους έπαιζε πολλές νότες εκεί κάτω-κάτω στην κιθάρα που βγαίνουν τσιριχτές-τσιριχτές, αλλά εγώ τους έβλεπα πρώτη φορά. το σαξόφωνο ήταν λίγο ξεκούρδιστο, αλλά είπαμε, αν είσαι όμορφος ΚΑΙ κιθαρίστας ΚΑΙ σαξοφωνίστας (και με μάυρους κύκλους) δεν πρόκειται να σου πει κανένας τίποτα.(*)

όπως και δεν του είπε όντως κανένας τίποτα (ή τουλάχιστον δεν ήμουν εκεί να το ακούσω), οπότε, συνειδητοποιώντας ότι έχω αρχίσει να κουράζω εδώ και αρκετές γραμμές, το παρατάω και πάω να ρίξω νερό στα μούτρα μου.



(*)δεν το λέω ειρωνικά, αλήθεια. ήταν πολύ παιχταράδες για να επηρεάσει έστω και κάτι αυτό το γεγονός. απλά μάλλον μου αρέσει να μιλάω για τον κιθαρίστα.